حقايقي درباره گوسفند و انواع نژاد گوسفندان دنيا

گوسفندان به گياهان سياهپلو ، گاو ، مشكوك و بز مربوط مي شوند. همه اين پستانداران انگشتان انگشتان انگشتان پا هستند - سم آنها به صورت ميخ شده است ، يا به دو انگشت تقسيم مي شود. آنها همچنين نشخواركننده هستند - معده آنها داراي چندين اتاق براي كمك به هضم غذا است. بيشتر گوسفندان داراي شاخ هاي بزرگ و حلقه اي هستند كه از كراتين ساخته شده اند - همان مواد ناخن.

بيشتر مردم با گوسفندان به عنوان حيوانات مزرعه پشمالويي كه مي گويند "Baa" است آشنا هستند. اما گوسفندهاي اهلي فقط يك نوع گوسفند هستند. همچنين پنج نوع گوسفند وحشي (بسته به منبع) شش گونه وجود دارد.

اندازه و توضيحات

طبق گفته سوزان شونيان ، متخصص گوسفند و بز در مركز تحقيقات و آموزش دانشگاه مريلند غربي دانشگاه مريلند ، تخمين زده مي شود كه بيش از 10 هزار نژاد مختلف گوسفند خانگي (Ovis aries) در سراسر جهان وجود دارد ، بنابراين اندازه آنها متنوع است. بر اساس گزارش تنوع حيوانات دانشگاه ميشيگان (ADW) ، پرورش انتخابي گوسفندهايي با شاخ ، پشم و گوش خارجي توليد كرده است. طول آنها از 4 تا 6 فوت (120 تا 180 سانتي متر) و از 2 تا 4 فوت (65 تا 127 سانتي متر) در شانه است.

برخي از متخصصان ، مانند اتحاديه بين المللي حفاظت از طبيعت (IUCN) ، جد وحشي گوسفند خانگي ، ادرار را به عنوان يك گونه جداگانه (Ovis orientalis) در نظر مي گيرند. برخي ديگر ، مانند ADW و سيستم اطلاعات طبقه بندي يكپارچه (ITIS) ، آنها را به عنوان دو زيرگونه Ovis aries طبقه بندي مي كنند.

طبق ADW ، بزرگترين گونه گوسفند ، گوسفند آرگالي (Ovis ammon) است. وزن اين گونه آسياي مركزي تا 408 پوند است. (185 كيلوگرم) از شانه از 3 تا 4.1 فوت (90 تا 125 سانتي متر) ايستاده و طول آن از 4 تا 6.2 فوت (120 تا 190 سانتي متر) از سر تا دم است.

گوسفندهاي Bighorn (Ovis canadensis) كوههاي راكي ​​از نظر اندازه مشابه هستند. طول نرها به طور معمول 5 تا 6 فوت (160 تا 180 سانتي متر) ، سر به دم است. طبق ADW ، ماده ها حدود 4.9 فوت (150 سانتي متر) هستند. وزن نرها 262 تا 280 پوند است. (119 تا 127 كيلوگرم) وزن ماده ها 116 تا 200 پوند است. (53 تا 91 كيلوگرم). قوچهاي بيگورن داراي شاخهاي عظيم هستند كه وزن آنها بيش از تمام استخوانهاي بدن آنها است ، حدود 30 پوند. (14 كيلوگرم)

گوسفندان دال (Ovis dalli) در آلاسكا و يوكان زندگي مي كنند. آنها تنها گوسفند كوهي شاخ نازك هستند. نرها داراي شاخهاي چشمك زن و موج دار هستند ، اما ماده ها داراي شاخ هاي باريك هستند. وزن نرها 160 تا 249 پوند است. (73 تا 113 كيلوگرم) زنان 101 تا 110 پوند. (46 تا 50 كيلوگرم). طول نرها از 4.2 تا 5.9 فوت (130 تا 180 سانتي متر) است. ماده ها 4.3 تا 5.3 فوت (132 تا 162 سانتي متر) هستند.

بر اساس وب سايت Ultimate Ungulate ، گوسفندهاي برفي يا گوسفندهاي بيگورن سيبري (Ovis nivicola) در شرق روسيه زندگي مي كنند. طول آن 4.6 تا 5.3 فوت (140 تا 160 سانتي متر) و از نظر شانه 3.1 تا 3.7 فوت (95 تا 112 سانتي متر) است. وزن آن 132 تا 164 پوند است. (60 تا 120 كيلوگرم).

زيستگاه

گوسفندها از اولين حيواناتي بودند كه اهلي شدند و در همه دنيا پرورش مي يابند. گوسفندان وحشي نيز در سراسر جهان - در خاورميانه ، آسيا ، اروپاي مركزي و آمريكاي شمالي - بيشتر در مناطق كوهستاني زندگي مي كنند. گوسفندهاي بيگورن در منطقه كوه راكي ​​در آمريكاي شمالي زندگي مي كنند. گوسفندهاي بيگورن صحرا در دره مرگ ، كاليفرنيا و همچنين نوادا ، تگزاس و شمال مكزيك زندگي مي كنند. آنها مي توانند در كوههاي بياباني تا ارتفاع 4000 فوت (1200 متر) زندگي كنند. urials مي تواند حتي بالاتر زندگي كند. براساس ADW ، آنها در آسيا و خاورميانه در زمين هاي علفي با ارتفاع تا 19،690 فوت (6000 متر) يافت مي شوند.

عادت ها

گوسفندان اجتماعي هستند ، اما معمولاً فقط با جنسيت خاص خود هستند. نرها گله هاي خاص خود را دارند به نام گله هاي ليسانس. اين گله ها معمولاً همزمان داراي پنج تا 50 قوچ هستند. ماده ها در گله هاي مهد كودك زندگي مي كنند. گله هاي مهد كودك مي تواند پنج تا 100 عضو داشته باشد كه شامل زنان بالغ و خردسالان آنها باشد.

گوسفندان نر براي تسلط در گروه خود مي جنگند. طبق نشنال جئوگرافيك ، برخي با سرعت حداكثر 20 مايل در ساعت (32 كيلومتر در ساعت) به يكديگر رم مي زنند. سلطه زماني حاصل مي شود كه يك مرد تسليم شود. اين روند ممكن است ساعتها طول بكشد.

رژيم غذايي

گوسفندان گياه خوار هستند ، به اين معني كه رژيم غذايي آنها شامل گوشت نيست. آنها به طور معمول دانه ها ، چمن ها و گياهان را مي خورند. مطابق ADW ، آنها مانند ساير نشخواركنندگان داراي معده هاي چند محفظه اي هستند كه براي تخمير سلولز قبل از هضم سازگار هستند. براي هضم كامل غذاي خود ، گوسفندها غذاي خود را دوباره به دهان خود برمي گردانند ، دوباره احيا مي كنند و مي بلعند. اين غذاي تجويز شده cud ناميده مي شود.

بعضي از گوسفندان به آب زيادي احتياج ندارند. به گفته موزه تاريخ طبيعي لس آنجلس ، گوسفند بيگورن بيابان ، بيشتر آب خود را از خوردن گياهان مي گيرد.

فرزندان
گوسفندان نر براي حق جفت گيري با ماده ها مي جنگند و معمولاً قوي ترين كسي است كه مجاز به جفت شدن است. فصل جفت گيري ، كه روده ناميده مي شود ، در پاييز اتفاق مي افتد. گوسفندان ماده پس از جفت گيري ، حدود 5 ماه دوره بارداري دارند. آنها معمولاً در بهار هر بار يك يا دو فرزند به دنيا مي آورند.

گوسفندان بچه را بره مي نامند. بره ها فقط چند دقيقه پس از تولد مي توانند راه بروند ، اگرچه آنها اغلب در چهار تا شش ماه اول زندگي خود به مادران خود وابسته هستند. آنها حدود چهار تا شش ماهگي از شير گرفته مي شوند و بسته به نوع و جنسيت حدود يك و نيم تا پنج سال از نظر جنسي بالغ مي شوند. به عنوان مثال ، گوسفندان نر ارگالي تا سن 5 سالگي از نظر جنسي بالغ نمي شوند ، در حالي كه ماده طبق ADW در سن 1 يا 2 سالگي بالغ مي شود.

طبقه بندي / طبقه بندي

گوسفندان بخشي از خانواده Bovidae هستند كه شامل گياهان سياهپا ، گاو و بز است. گوسفندان را معمولاً مي توان از شاخ پسرهاي عموي شبيه آنها تشخيص داد. بزها معمولاً داراي شاخ هاي مستقيم و گوسفندان داراي شاخ هاي گرد هستند. همچنين ، بزهاي نر ريش دارند در حالي كه گوسفندان نر ندارند.

طبق ITIS ، طبقه بندي گوسفندان است:

پادشاهي: Animalia Subkingdom: Bilateria Infrakingdom: Deuterostomia

پناهندگي: Chordata

زير پناهگاه: مهره داران Infraph

پناهندگي: Gnathostomata

فوق كلاس: Tetrapoda

كلاس: Mammalia

زير كلاس: Theria Infraclass: Eutheria

نظم: Artiodactyla

خانواده: Bovidae

زيرشاخه: Caprinae

گونه: Caprinae

آمون Ovis (argalis) ، با نه زيرگونه
Ovis Aries (گوسفند خانگي ، موفلون ، گوسفند قرمز ، گوسفند وحشي) ، با نه زيرگونه ، از جمله ادرار
Ovis canadensis (گوسفند bighorn) ، با هفت زيرگونه
Ovis dalli (گوسفندهاي دال ، گوسفندان فننين ، گوسفندهاي استون) ، با دو زيرگونه
Ovis nivicola (گوسفند برفي) ، با چهار زيرگونه

وضعيت حفاظت

طبق فهرست سرخ گونه هاي در معرض تهديد IUCN ، بيشتر گونه هاي گوسفند به عنوان حداقل نگراني ذكر شده اند و تهديدي براي انقراض ندارند. با اين حال ، ادرارها (طبقه بندي شده در اينجا به عنوان Ovis orientalis ، با هشت زيرگونه) در مديترانه و خاورميانه يافت مي شود ، به عنوان آسيب پذير ذكر شده است. جمعيت آنها طي 24 سال حداقل 30 درصد كاهش يافته است كه ناشي از شكار ، دورگه سازي و خراب شدن زيستگاه است. آرگاليس (آمون اوويس) كه در سراسر آسياي ميانه زندگي مي كنند ، به دليل شكار غيرقانوني و رقابت با دام ، به دليل كاهش قابل توجه جمعيت (اما احتمالاً با سرعت كمتر از 30 درصد در طول سه نسل) در فهرست نزديك به تهديد قرار دارند.

حقايق ديگر

بر اساس وب سايت Sheep101 اگر گوسفندي به پشت خود بچرخد ، ممكن است بدون كمك نتواند بلند شود. گوسفند افتاده را گوسفند "ريخته گري" مي نامند. اگر دوباره در وضعيت طبيعي قرار نگيرند ، ممكن است پريشان شوند و در مدت زمان كوتاهي جان خود را از دست دهند. وقتي دوباره روي پاهاي خود قرار گرفتند ، ممكن است براي اطمينان از ثابت بودن آنها براي چند دقيقه به پشتيباني نياز داشته باشند. اين اتفاق بيشتر در مورد ميش هاي باردار و گوسفندهاي كوتاه قد و تنومند و پرهاي كامل رخ مي دهد.

بيشتر شير گوسفندي كه در سراسر دنيا توليد مي شود به پنير مانند فتا ، ريكوتا ، پكورينو ، رومانو و روكفورت تبديل مي شود.

مشهورترين گوسفند احتمالاً دالي ، اولين پستاندار كلوني شده است. وي در سال 1996 در اسكاتلند به دنيا آمد ، شش بره به دنيا آورد و پس از ابتلا به عفونت ريه در سال 2003 درگذشت. او را پر كردند و در Royal Mu به نمايش گذاشتند

seum of Scotland. (واقعيت جالب: دالي به عنوان خواننده كانتري دالي پرتون نامگذاري شد.)

هر زمستان ، يك شاخ گوسفند حلقه رشد پيدا مي كند. با شمردن حلقه ها ، دانشمند مي تواند سن يك گوسفند نر را تشخيص دهد.

براساس گفته هاي The Phrase Finder ، اصطلاح "گوسفند سياه" براي اشاره به يكي از اعضاي بدنام يا بدنام يك خانواده ممكن است از اين تصور ناشي شده باشد كه پشم گوسفندان سياه را نمي توان رنگ آميزي كرد و بنابراين از پشم گوسفند سفيد ارزش كمتري دارند. همچنين ممكن است به دليل ترجمه بد كتاب مقدس در سال 1535 باشد.